Historyczny Spacer po Siemianowicach – Odkrywając Laurahütte – Kolonię Hugo

Lead: W czwartek 22 maja 2025 o godzinie 16.00 spotkamy się przy Zespole Szkół Cogito (dawna straż pożarna, ul. Matejki 5), by w towarzystwie Małgorzaty Derus wyruszyć śladami przemysłowej przeszłości Siemianowic–Laurahütte. Tym razem skupimy się na jednej z najstarszych osad robotniczych – Kolonii Hugo, która zrodziła się wraz z potęgą huty „Laura”.

Trasa i harmonogram

1. 16:00 – Zbiórka przy Zespole Szkół Cogito (ul. Matejki 5)

2. ul. Matejki – dawna droga pracownicza do huty „Laura”

3. ul. Głowackiego – przykład zabudowy czynszowej z końca XIX w.

4. ul. Piastowska – dawne domy pracowników gazowni z 1869 r.

5. ul. Fabryczna – teren Huty Szkła „Wanda” i jej przemian w XX w.

6. Budynki kolejowe przy stacji towarowej – świadectwo rozwoju infrastruktury (linia otwarta 1 lutego 1870)

7. Przejście pod wiaduktem – symbol granicy osady i przemysłu

Laurahütte – początki i rozwój

Huta „Laura” (Laurahütte) powstała w latach 1833–1835 z inicjatywy książąt Henckel von Donnersmarck, a w pełni uruchomiona została w 1839 roku. Już w 1838 r. wzniesiono pierwsze drewniane domy dla pracowników, a wraz z kolejnymi latami rosła sieć zabudowań – czynszówek, biur i zakładów towarzyszących produkcji stali.

W 1873 r. obszar dworski otaczający hutę wyłączono z majątku siemianowickiego i w 1890 r. przekształcono w samodzielną gminę Laurahütte z własnym magistratem i herbem. Ten dynamiczny rozwój doprowadził do elektryfikacji i budowy linii tramwajowej już w latach 1898–1900, co lokowało Laurahütte w czołówce nowoczesnych ośrodków przemysłowych.

Kolonia Hugo – perła osadnictwa robotniczego

Kolonia Hugo to jedna z pierwszych osad patronackich przy hucie „Laura”. W 1868 r. przy obecnej ul. Matejki uruchomiono Fabrykę Śrub i Nitów Fitznera, a w 1869 r. powstała tu gazownia finansowana przez Alfreda Wehowskiego i aptekarza Hugo Barthusela.

W latach 1934–1936 dawna gazownia przekształciła się w Hutę Szkła „Wanda”, produkującą baloniki do żarówek i artystyczne wyroby szklane do 1999 roku; dziś jej pozostałości w kompleksie przy ul. Fabrycznej stanowią świadectwo przemian – od hutnictwa do rzemiosła artystycznego.

Dlaczego warto dołączyć?

• Niebanalna architektura: od drewnianych chałup z XIX w. po monumentalne budynki przemysłowe

• Opowieści przewodnika: Małgorzata Derus łączy wiedzę historyczną z barwnymi anegdotami

• Lokalny kontekst: poznajemy dziś to, co kiedyś napędzało rozwój całego Zagłębia

Do zobaczenia 22.05.2025 o 16.00 pod szkołą przy ul. Matejki 5 – przygotujcie wygodne obuwie i dobrą pamięć!